Joke Devynck (°1972) is actrice en theatermaker. Ze studeerde in 1994 af aan Studio Herman Teirlinck,
startte haar professionele loopbaan in het theater en verdiende daarna haar sporen met acteren voor televisie en film.
Ze schreef twee theaterstukken,
“Anna” voor Bronks en “Kleur”, een monoloog waarin ze schildert op scene en zo haar liefde voor de beeldende taal combineert.
De laatste jaren is ze meer en meer beginnen experimenteren met verschillende uitdrukkingsvormen om ideeën en verhalen het best tot hun recht te laten komen.
Het is haar betrachting om haar onderwerpen vanuit alle mogelijke hoeken te belichten, zodat ze in hun complexiteit hun eenvoud onthullen.
Dit is voor haar de vierde deelname aan een groepstentoonstelling.
Ze signeert met 'Hannahj.' – ook haar naam maar dan anders.
Deze keer stelt ze zich vragen over objecten en personen in hun omgeving,
Wat is binnen? Wat is buiten? Zijn er grenzen?
Hoe vloeiend of contrasterend worden de dingen gepercipieerd?
Witruimte en kleur, diepte en verlangen.
Vooreerst is er de drang om indrukken te veruiterlijken, de drang om visueel te vertalen wat binnenkomt.
Zelf schrijft ze hierover:
“Soms heb je iets in je vingers en dan moet het eruit. Dat is bij mij en schilderen zo.
De vraag is natuurlijk wat je met dat talent doet. Wat je wil vertellen en hoe je je verhaal benadert en vormgeeft, daar gaat het om.
De idee van de schets, van het momentane, spreekt mij aan. Nadat je gedroomd hebt over een beeld in je hoofd, nadat je min of meer bepaald hebt waar je naartoe wil, om dat op het moment van het schilderen los te laten en het te laten gebeuren.
Bij het schilderen heb ik het gevoel dat ik mijn grenzen kan verleggen. Intuïtief maak ik keuzes. Het spreekt mijn lef aan. Ik heb er geen resultaatgericht gevoel bij en hoef niets te bewijzen. Het is wat het is en er komt op dat doek wat er op komt en zo is het goed.
Het is een les voor het leven: elke keer opnieuw beginnen, zoals ook elke take tijdens het filmen een nieuw begin is. Je blijft oefenen en het is bijzonder prettig om de link te voelen tussen verschillende kunstvormen en de levenskunst terwijl je bezig bent.”
